Dies irae (wym. dijes ireto) to łacińskie wyrażenie oznaczające „dzień gniewu” rozumiany jako dzień Sądu Ostatecznego. Wyrażenie jest ściśle powiązane z chrześcijańskimi wyobrażeniami o Sądzie Ostatecznym, których źródła znajdują się w Apokalipsie św. Jana.
Dies irae to pierwsze słowa, a także tytuł łacińskiej modlitwy średniowiecznej, śpiewanej zwykle podczas mszy żałobnej i w Zaduszki. Jej autorstwo przypisuje się włoskiemu poecie Tomaszowi z Celano.
Wyrażenie „dies irae” jest najczęściej kojarzone z wierszem (pt. „Dies irae”) Jana Kasprowicza, jednego z najwybitniejszych poetów młodopolskich.
------------------------------------------
Przykłady użycia:
Powiedział, że wkrótce nastąpi dies irae.
Śmiało można powiedzieć, że „Dies irae” Kasprowicza to wyraz cierpienia.
Wyglądało to tak, jakby zaraz miało nadejść dies irae.
Komentarze