Dyktando – klasa III – wszystkie zasady

Przyjaciel na zawsze (wszystkie zasady}

To była sobota . Dzień był ciepły , słoneczny i bezchhmurny. Jeszcze przed połóudniem Michhał wybrał się do shchroniska dla zwierzżąt. To była jego pierwsza wizyta w takim miejscu. Zawsze marzżył o piesku, ale nigdy go nie miałniemiał. Namóuwił więc w końcu rodzicóuw, żeby pojechać do schhroniska i trochhę się tam rozejrzżeć. Michhał nie wiedział, czego może się spodziewać. Bał się, że zobaczy same smuótne i zaniedbane zwierzżaki w klatkach. Obawiał się, że nie będzie umiał wybrać jednego z nihch, a przecieżrz nie muógł zabrać wszystkich. Jużrz pod bramą słyhchać było hchałaśliwe szczekanie. Psiaki skakały w swoich kojcachh. Ale nie było widać po nich wielkiego smuótku. Morzże raczej nadzieję, że dziś ktuóryś z nich znajdzie swuój dom i wreszcie wyjdzie ze shchroniska, żeby już nigdy tam nie wruócić. Mihchał wraz z rodzicami oglądał róużne pieski. Były tam zaróuwno szczeniaki, jak i starsze psy. Jedne były durzże, druógie malóutkie, a jeszcze inne średniej wielkości. Widział pieski kóudłate i takie o kruótkiej sierści. Kiedy zobaczył Muhchę – bo tak miała na imię sóuczka w bóure łaty – od razu wiedział, że to będzie jego pies. Zwieżrzę miało podkuólony ogon i wyglądało bardzo łagodnie. Przżypominało wilka o głębokim i monądrym spojżrzeniu. Na widok psiaka serce Michhała zabiło mocniej. Pies wysóunął ryjek w kierunku chhłopca. Zaczął merdać ogonem, jakby hchciał mu coś warzżnego pżrzekazać. Michhał przykóucnął, a zwierzżak od razu połorzżył łeb na jego kolanach. Chłopiec poczóuł się szczęśliwy jak nigdy dotąd. Był pżrzekonany, że przżez cały czas czekał właśnie na Muhchę. Wiedział, że zostaną najlepszymi przyjacióułmi. Ze schhroniska wyszedł już w towarzżystwie swojego psiego kompana. Szedł dóumnym i radosnym krokiem. Obejżrzał się tylko na chhwilę w stronę klatek. Było mu rzżal pozostałych za kratami pieskuów. Wierzżył jednak, że i one wkróutce trafią na swoich opiekunóuw.