Dyktando – klasa III – wszystkie zasady

Przyjaciel na zawsze (wszystkie zasady}

To była sobota . Dzień był ciepły , słoneczny i bezhchmurny. Jeszcze przed połóudniem Michhał wybrał się do shchroniska dla zwieżrząt. To była jego pierwsza wizyta w takim miejscu. Zawsze mażrzył o piesku, ale nigdy go niemiałnie miał. Namuówił więc w końcu rodzicóuw, żeby pojechać do schhroniska i trochhę się tam rozejrzżeć. Mihchał nie wiedział, czego może się spodziewać. Bał się, że zobaczy same smóutne i zaniedbane zwieżrzaki w klatkach. Obawiał się, że nie będzie umiał wybrać jednego z nichh, a przecieżrz nie muógł zabrać wszystkich. Jużrz pod bramą słychhać było chhałaśliwe szczekanie. Psiaki skakały w swoich kojcachh. Ale nie było widać po nich wielkiego smóutku. Morzże raczej nadzieję, że dziś ktuóryś z nich znajdzie swóuj dom i wreszcie wyjdzie ze schhroniska, żeby już nigdy tam nie wróucić. Mihchał wraz z rodzicami oglądał róużne pieski. Były tam zaróuwno szczeniaki, jak i starsze psy. Jedne były durzże, druógie maluótkie, a jeszcze inne średniej wielkości. Widział pieski kóudłate i takie o króutkiej sierści. Kiedy zobaczył Muchhę – bo tak miała na imię sóuczka w bóure łaty – od razu wiedział, że to będzie jego pies. Zwierzżę miało podkóulony ogon i wyglądało bardzo łagodnie. Pżrzypominało wilka o głębokim i mąondrym spojrzżeniu. Na widok psiaka serce Mihchała zabiło mocniej. Pies wysóunął ryjek w kierunku chhłopca. Zaczął merdać ogonem, jakby hchciał mu coś warzżnego przżekazać. Mihchał przykóucnął, a zwieżrzak od razu połorzżył łeb na jego kolanach. Chłopiec poczóuł się szczęśliwy jak nigdy dotąd. Był przżekonany, że przżez cały czas czekał właśnie na Muhchę. Wiedział, że zostaną najlepszymi przyjaciuółmi. Ze shchroniska wyszedł już w towarzżystwie swojego psiego kompana. Szedł duómnym i radosnym krokiem. Obejrzżał się tylko na hchwilę w stronę klatek. Było mu rzżal pozostałych za kratami pieskuów. Wierzżył jednak, że i one wkruótce trafią na swoich opiekunuów.