Błędy składniowe

Błędy składniowe to wszelkie naruszenia podstawowych zasad budowy zdania.

 

Przykłady błędów składniowych

Wyróżnia się następujące rodzaje błędów składniowych:

  • błędy w związku zgody (związek zgody to takie połączenie, w którym wyraz określający zgadza się z wyrazem określanym w przypadku, liczbie i rodzaju), np. Dzieci rozpoczęli rok szkolny 1 września zamiast: Dzieci rozpoczęły rok szkolny 1 września, Krzyś i Staś bawił się przed domem zamiast: Krzyś i Staś bawili się przed domem, Samolot bezpiecznie wylądował na ziemię zamiast: Samolot bezpiecznie wylądował na ziemi;

  • błędy w zakresie związku rządu (związek rządu to konstrukcja, w której wyraz nadrzędny ma z góry ustaloną formę, niezależnie od formy wyrazu podrzędnego), np. Używam tylko naturalne kosmetyki zamiast: Używam tylko naturalnych kosmetyków, Nie mógł zobaczyć przyszłość zamiast: Nie mógł zobaczyć przyszłości;

  • błędy w zakresie używania przyimków i wyrażeń przyimkowych, np. szampon dla włosów normalnych zamiast: szampon do włosów normalnych, przed i po kolacji zamiast: przed kolacją i po kolacji;

  • błędne skróty składniowe, np. Organizuje i kieruje akcją zbierania darów zamiast: Organizuje akcję zbierania darów i kieruje nią (organizujemy coś, ale kierujemy czymś, dlatego pierwsze zdanie jest niepoprawnie zbudowane);

  • szyk wyrazów, który utrudnia zrozumienie tekstu, np. Bardzo ważne to jest, co mówisz zamiast: To, co mówisz, jest bardzo ważne;

  • wprowadzanie zbędnego podmiotu, np. Jacek był dobrym chłopcem: on pomagał rodzicom, on dobrze się uczył i on zawsze starał się być grzeczny zamiast: Jacek był dobrym chłopcem: pomagał rodzicom, dobrze się uczył i zawsze starał się być grzeczny;

  • powtarzanie tych samych struktur składniowych, np. Jest wzorem mężczyzny, który stał się symbolem człowieka, który dba o rodzinę;

  • błędne konstrukcje z imiesłowowym równoważnikiem zdania, np. Kupując ten produkt, drugi otrzymasz gratis zamiast: Jeśli kupisz ten produkt, drugi otrzymasz gratis (brak tożsamości podmiotów), Wyszedłszy na spacer, jadłem obiad zamiast: Zanim wyszedłem na spacer, zjadłem obiad (czynności rozgrywają się w różnym czasie);

  • błędne formy liczebnika lub połączeń liczebnikowo-rzeczownikowych, np. Czekał półtora doby zamiast: Czekał półtorej doby, Dwa chłopcy jeździli na rowerach zamiast: Dwaj chłopcy jeździli na rowerach lub Dwóch chłopców jeździło na rowerach;

  • zbędne zapożyczenia składniowe, np. Adam wydaje się być miły zamiast: Adam wydaje się miły;

  • niewłaściwe użycie spójników, np. Pogoda była brzydka i wziął parasol, żeby nie zmoknąć zamiast: Pogoda była brzydka, więc wziął parasol, żeby nie zmoknąć;

  • naruszenie struktury spójników skorelowanych, czyli takich zestawień par spójników, których nie można zmieniać, np. Kochały go zarówno młode dziewczyny, lecz także kobiety w średnim wieku zamiast: Kochały go zarówno młode dziewczyny, jak i kobiety w średnim wieku, Dopóki nie przestanie padać, tak długo nie wyjdę na spacer zamiast: Dopóki nie przestanie padać, dopóty nie wyjdę na spacer.

Komentarze

~ renles
8/7/24, 8:33 AM
Coraz częściej spotykam się ze sformułowaniem: "zjeść torta", "kupić chleba" itp. Kiedyś poprosiłam osobę używającą tego typu konstrukcji o wyjaśnienie i dowiedziałam się, że: "czego nie ma - chleba, więc trzeba kupić chleba". Skąd to się u nas wzięło i czy jest dopuszczalne. Tej formy używają też dziennikarze, zwłaszcza młodzi.
~ Paulina
3/3/24, 6:25 AM
@Karolina Błąd w twoim zdaniu polega na tym, że napisałaś, że twoja bluzka jest jak siostra. Powinnaś to wyjaśnić: ,,Mam taką bluzkę, która przypomina przypomina wyglądem ubranie siostry." Po prostu język pisany jest inny od potocznego i niedopuszczalne są takie skróty myślowe. Wiadomo jak należy rozumieć te zdanie, ale jest niepoprawne gramatycznie.
~ Karolina
1/4/23, 11:55 AM
A jaki błąd jest w zdaniu: „mam taką bluzkę jak moja siostra.”? Dziękuje
~ Natalia
12/13/18, 12:39 PM
Zdanie nadrzędne od podrzędnego rozdzielamy przecinkiem.Wyraz ,,żeby " wprowadza zdanie podrzędne w zdaniu złożonym .Powinniśmy napisać:,,Pogoda była brzydka ,wiec wziął parasol,żeby nie zmoknąć "( zdanie wielokrotnie złożone ).
~ OD REDAKTORA
7/11/18, 6:30 AM
@ jak-bum-cyk-cyk, @ ilka74, bardzo dziękuję za komentarze. Oczywiście sporo racji jest w stwierdzeniu, iż rozpoczynanie zdań od spójników nie jest błędem. Należy to jednak doprecyzować, bowiem w mowie potocznej i uzusie jest to dopuszczalne. W zależności od tego jaki jest to spójnik, może występować na początku wypowiedzenia, jeśli został użyty zgodnie ze swoim znaczeniem. Panuje również szkolne przekonanie, że spójnik rozpoczynający zdanie świadczy o nieumiejętności poprawnej składni. Dlatego wszystko zależne jest od kontekstu. Warto więc zwrócić uwagę także na to, że takie konstrukcje są przejmowane z języków obcych (na przykład w angielszczyźnie, z której polszczyzna przejmuje wzorce, bardzo powszechne jest stawianie spójników na wstępi). Podobnie jest z czasownikiem zwrotnym z "się" - chodzi tutaj przede wszystkim o zręczność budowania wypowiedzi. Z tym zaimkiem wiąże się problem akcentowy - w zależności od jego umiejscowienia, może dojść do zmiany akcentu zdania, co z kolei przekształca charakter (ton) zdania, np. na bardziej patetyczny. Są to jednak takie dylematy, które należy rozwiązywać patrząc na kontekst, ponieważ część z nich może generować problem znaczeniowy - przykładowo: 'się uczył' traktowane jako proces myślowy, któremu towarzyszą emocje lub zdolność wyciągania wniosków, rozumowania, itd. Zaś 'uczył się' to opis czynności wykonywanej przez człowieka płci męskiej. W podobnych przypadkach użytkownik ma jednak swobodę wyboru i postępuje zgodnie ze swoją intuicją (także wyczuciem językowym). Natomiast jeśli chodzi o powtarzanie zaimka (szczególnie w zdaniach złożonych) jest to dopuszczalne jedynie wówczas, gdy wymaga tego stylistyka, a owo powtarzanie odnosi się do jednego rzeczownika. Jednak mając możliwość modyfikacji rozbudowanego zdania, należy unikać tego typu konstrukcji, ponieważ nie trudno o pomyłkę i wynikające z niej błędy logiczno-składniowe. W tych sytuacjach warto postawić sobie dwa pytania: czy takie powtarzanie jest konieczne oraz czy możliwa jest zmiana zdania w taki sposób, by zachować jego sens, ale uniknąć powtarzania. Ze względu na gramatykę polszczyzna nie bez powodu nazywana jest najtrudniejszym językiem. Wiele kwestii jest spornych, których nie da się rozwiązać, ponieważ język jest dynamiczny, użytkownicy kształtują go bezustannie, nawet jeśli to tylko chwilowa moda.
~ jak-bum-cyk-cyk
2/19/18, 3:53 PM
Niestety porady są nierzetelne. Nie ma żadnej zasady zakazującej rozpoczynania zdań od spójników (owszem, niektóre spójniki tradycyjnie umieszcza się na drugim albo dalszym miejscu, np. bowiem, zaś, natomiast; niektórzy puryści zalecają zaczynać od konkretnych spójników, np. zamiast inicjalnego "ale" wolą "lecz", ale po pierwsze, to jedynie zalecenie, po drugie, zalecenie wyłącznie stylistyczne, po trzecie, nieco martwe, po czwarte, w wypadku "ale" i "lecz" wątpliwe... stylistycznie właśnie). Punkt "odwrócenie szyku wyrazów" również wprowadza w błąd. Oczywiście "się" nie powinno otwierać zdania (tak jak i inne zaimki nieakcentowane: cię, go, mi, mu etc.), ale sama konstrukcja "uczyć się" nie jest w niczym lepsza od "się uczyć" (więcej: "się" przed czasownikiem w wielu wypadkach daje lepszy efekt stylistyczny, a często to jedyny naturalny szyk, por. "Idź uczyć się" i "Idź się uczyć"). Wyobrażam sobie też zdanie, w którym szyk "pilne bardzo" jest równie dobry jak "bardzo pilne", o ile oczywiście nie powstaje wtórny związek składniowy. W punkcie "odwrócenie szyku wyrazów" powinno się raczej zwrócić uwagę np. na mylenie przydawki gatunkującej z charakteryzującą, por. "attaché kulturalny" i "kulturalny attaché" (obie formy są poprawne, ale mówią o dwóch różnych osobach). Tak samo punkt "powtarzanie tych samych struktur składniowych" wprowadza w błąd. Powtarzanie zaimka względnego samo w sobie nie jest złe (Książka, którą uwielbiam, do której wracam, która mną zawładnęła - to bardzo dobre zdanie!); błędem (albo może tylko niezręcznością) jest powtarzanie zaimków względnych na różnych poziomach podrzędności, por. https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/ktory-ktory;13859.html (Na marginesie: nawet poprawione przez Państwa zdanie o Harrym Potterze jest mocno koślawe, właściwie błędne). @ilka74 także ≠ tak że
~ ilka74
2/19/18, 1:05 PM
Można rozpoczynać zdania od spójników. Wystarczy zajrzeć do PWN :-) Także - skucha :-0