Dyktando – klasa VIII – wszystkie zasady

Wieczorem (wszystkie zasady)

Też myślicie , że noc jest nuódna? Nic nie dzieje się przecieżrz, bo wszyscy śpią. Z wyjątkiem mojej siostry, która uwielbia nocne pobuódki. Zresztą ona płacze, nie zważrzając na porę dnia. Ma jużrz prawie tżrzy lata. Najbardziej lóubi jednororzżce, lalki i paróuwki. Ale wciążrz przżerywa nam spokojny sen, i to niemal każrzdej nocy. Zdecydowanie wolę więc poranek i połuódnie. Tak sobie myślałem, kiedy właśnie dzień chhylił się ku końcowi. Za oknem było jużrz ciemno i lał rzżęsisty deszcz. Do mojego pokoju weszła mama, przyłorzżyła palec do swoich ust, żebym się nie odzywał, i powiedziała: "Posłóuchhaj deszczu". Ale co mnie obchhodził jakiś tam deszcz. Pada ostatnio codziennie. W najlepszym razie co druógi dzień. Zresztą dopiero co patrzżyłem przecierzż w zalane deszczem okno. Mama jednak nie odpuószczała. Na co dzień każrze mi słuóchhać wielu róurzżnych rzżeczy. Na pżrzykład bzyczenia móuchhy albo przszczuół, mróuczenia kota, trzżepotu ptasich skżrzydeł, szóumu wiatru albo cykania świerszczy. Namawia mnie do wąchhania kwiatuów, drzżew, trawy, a nawet powietrzża. Mama postawiła na bióurku moją kolacjeę i zabrała ze sobą bruódną szklankę. Kiedy opóuściła w końcu móuj pokuój, posłuósznie przżebrałem się w moją ulóubioną buórą piżrzamę. Poczuółem bolesne bóurczenie w brzuóhchu. Miałem wrażrzenie, że rzżołądek zuópełnie mi się skóurczył. Musiałem natychhmiast zaspokoić głóud. Skóubnąłem więc hchleb z masłem, żrzodkiewką i sałatą rzżymską. Ogóurka zdjąłem od razu, a po chhwili namysłu zsuónąłem na talerzżyk kawałek sera z dzióurami i plasterek ruórzżowej szynki. Potem zasłoniłem żrzaluzje, bo miałem już dość tego deszczu. Połorzżyłem się do łuóżrzka. Otworzżyłem jeszcze ksiąrzżkę, moją bieżrzącą lektuórę. Nie pamiętam , kiedy zasnąłem.