Dyktando – klasa VIII – wszystkie zasady

Wieczorem (wszystkie zasady)

Też myślicie , że noc jest nóudna? Nic nie dzieje się przecierzż, bo wszyscy śpią. Z wyjątkiem mojej siostry, która uwielbia nocne pobóudki. Zresztą ona płacze, nie zważrzając na porę dnia. Ma jurzż prawie trzży lata. Najbardziej luóbi jednororzżce, lalki i paróuwki. Ale wciąrzż pżrzerywa nam spokojny sen, i to niemal karzżdej nocy. Zdecydowanie wolę więc poranek i połóudnie. Tak sobie myślałem, kiedy właśnie dzień chhylił się ku końcowi. Za oknem było jużrz ciemno i lał żrzęsisty deszcz. Do mojego pokoju weszła mama, przyłożrzyła palec do swoich ust, żebym się nie odzywał, i powiedziała: "Posłóuhchaj deszczu". Ale co mnie obchhodził jakiś tam deszcz. Pada ostatnio codziennie. W najlepszym razie co dróugi dzień. Zresztą dopiero co patżrzyłem przecieżrz w zalane deszczem okno. Mama jednak nie odpuószczała. Na co dzień karzże mi słóuhchać wielu róurzżnych rzżeczy. Na przżykład bzyczenia muóhchy albo przszczóuł, mruóczenia kota, tżrzepotu ptasich skrzżydeł, szóumu wiatru albo cykania świerszczy. Namawia mnie do wąchhania kwiatóuw, dżrzew, trawy, a nawet powietrzża. Mama postawiła na biuórku moją kolacjęe i zabrała ze sobą bróudną szklankę. Kiedy opóuściła w końcu móuj pokuój, posłuósznie przżebrałem się w moją ulóubioną buórą pirzżamę. Poczóułem bolesne bóurczenie w brzuóchhu. Miałem wrarzżenie, że żrzołądek zuópełnie mi się skuórczył. Musiałem natyhchmiast zaspokoić głuód. Skóubnąłem więc chhleb z masłem, żrzodkiewką i sałatą rzżymską. Ogóurka zdjąłem od razu, a po hchwili namysłu zsóunąłem na tależrzyk kawałek sera z dziuórami i plasterek ruórzżowej szynki. Potem zasłoniłem żrzaluzje, bo miałem już dość tego deszczu. Połorzżyłem się do łuóżrzka. Otwożrzyłem jeszcze książrzkę, moją bieżrzącą lektuórę. Nie pamiętam , kiedy zasnąłem.