Błędy interpunkcyjne

Błędy interpunkcyjne to pominięcie znaku interpunkcyjnego, użycie niewłaściwego znaku lub jego zbędne użycie. Te odstępstwa od norm interpunkcyjnych utrudniają nam odbiór tekstu.

Znaki interpunkcyjne

W języku polskim używanych jest dziesięć znaków interpunkcyjnych. Są to: kropka (.), przecinek (,), wykrzyknik (!), pytajnik (?), myślnik (—), dwukropek (:), średnik (;), cudzysłów („ ”), wielokropek (...) oraz nawias ( ). Znaki interpunkcyjne są graficznym odzwierciedleniem mowy i intonacji – to dzięki nim wiadomo, w którym miejscu zawiesić głos lub przywołać odpowiednie emocje. W związku z tym błędami interpunkcyjnymi nazywamy

Przykłady błędów interpunkcyjnych

Polska interpunkcja jest bardzo złożona, dlatego też błędy interpunkcyjne należą do tych najczęściej przez nas popełnianych. Nie sposób ich wszystkich wymienić, dlatego też poniżej zostały przywołane przykłady najbardziej rażących błędów interpunkcyjnych, do których należą:

• umieszczenie znaku interpunkcyjnego na początku zdania;

• pominięcie znaku (głównie kropki, wykrzyknika lub pytajnika) na końcu zdania pojedynczego lub złożonego;

• postawienie kropki po skrócie, po którym się jej nie stawia, np. Nasz uniwersytet podczas wydarzenia reprezentowała mgr. Anna Kowalska (po skrócie mgr nie stawiamy kropki, wyjątek stanowią sytuacje, gdy występuje on w odmianie, ale tylko gdy odnosi się do mężczyzn, np. Referat został przedstawiony przez mgr. Rafała Nowaka);

• pominięcie kropki po skrócie, po którym powinna wystąpić, np. Do wypadku doszło na ul Błękitnej zamiast: Do wypadku doszło na ul. Błękitnej;

• pominięcie przecinka w zdaniu złożonym podrzędnie, w którym części składowe są połączone bezpośrednio, np. Ty już lepiej idź do domu ja wrócę później zamiast: Ty już lepiej idź do domu, ja wrócę później;

• pominięcie przecinka w wypowiedzeniu złożonym podrzędnie (przed spójnikiem, zaimkiem i częścią nadrzędną), np. Powiedz mi dokąd się wybierasz zamiast: Powiedz mi, dokąd się wybierasz; Chyba wiesz o czym mówię zamiast: Chyba wiesz, o czym mówię;

• pominięcie przecinka w zdaniu złożonym współrzędnie, połączonym spójnikami (przeciwstawnymi, wynikowymi, synonimicznymi), które wymagają użycia tego znaku, np. Stoję w korku więc się spóźnię zamiast: Stoję w korku, więc się spóźnię; Spieszę się ale zrobię to dla ciebie zamiast: Spieszę się, ale zrobię to dla ciebie;

• pominięcie przecinka przed imiesłowem przysłówkowym, np. Szedł kulejąc zamiast: Szedł, kulejąc;

• pominięcie przecinka pomiędzy równorzędnymi składnikami szeregu, np. Kupiłam chleb ser i masło zamiast: Kupiłam chleb, ser i masło;

• brak dwukropka przed przytoczeniem cudzych lub własnych słów, np. Na ostatnim zebraniu padły słowa „Jeśli firma nadal będzie przynosić straty, zostanie zamknięta” zamiast: Na ostatnim zebraniu padły słowa: „Jeśli firma nadal będzie przynosić straty, zostanie zamknięta”;

• brak cudzysłowu np. w cytatach, tytułach książek itp., jeśli nie są one wyróżnione inaczej;

• pominięcie znaku interpunkcyjnego przy wyrażeniach wtrąconych, np. Ten film moim zdaniem jest kiepski zamiast: Ten film, moim zdaniem, jest kiepski lub: Ten film – moim zdaniem – jest kiepski;

• stawianie znaku zapytania w zdaniach, które nie są tradycyjnymi pytaniami (czyli na końcu tzw. pytań zależnych), np. Wyniki badań przynoszą odpowiedź na pytanie, w jaki sposób będzie przebiegało dalsze leczenie? zamiast: Wyniki badań przynoszą odpowiedź na pytanie, w jaki sposób będzie przebiegało dalsze leczenie.

• zła kolejność znaków interpunkcyjnych, gdy dochodzi do ich zbiegu, np. Uwielbiam książki Stephena Kinga (chyba przeczytałam je wszystkie.) zamiast: Uwielbiam książki Stephena Kinga (chyba przeczytałam je wszystkie). Kropka musi stać po nawiasie, a nie przed nim, ponieważ zamyka całe wypowiedzenie.