Fonetyczne środki stylistyczne

Fonetyczne środki stylistyczne są związane z brzmieniem wyrazów. Zaliczamy do nich:

- onomatopeję,

- aliterację,

- rymy,

- eufonię,

- kakafonię.

Onomatopeje naśladują odgłosy natury za pomocą wyrazów o podobnym brzmieniu. Są one najbardziej znanym i najczęściej wykorzystywanym fonetycznym środkiem stylistycznym.

Przykłady: szumieć, szum, brzęk, brzęczeć, huczeć, szeleścić

Aliteracja, nazywana też instrumentacją głoskową, to nagromadzenie podobnie brzmiących słów lub takich samych głosek. Była ona bardzo często używana w dawnej poezji, jednak obecnie również możemy ją spotkać, nie tylko w języku literackim.

Przykłady: Veni, vidi, vici (Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem – słowa przypisywane Cezarowi), Word Wide Web (w skrócie WWW)

Rymy – powtórzenie takich samych lub podobnych wyrazów lub głosek w zakończeniach wyrazów.

Przykłady: dłońskroń (rymy męskie), tweme (rymy ubogie)

Eufonia ma na celu odpowiedni dobór głosek, tak aby tekst miał harmonijne brzmienie. Przykładem eufonii jest kolęda Gdy śliczna Panna, a dokładnie końcowe linijki kolejnych zwrotek:

(…)

Li, li, li, li, laj, moje Dzieciąteczko,

Li, li, li, li, laj, śliczne Paniąteczko.

Kakafonia jest przeciwieństwem eufonii. Polega na nieodpowiednim skomponowaniu brzmieniowym tekstu.

Komentarze

~ pony
10/22/23, 5:15 PM
spoko