Bibliografia jest spisem publikacji, które wykorzystano przy tworzeniu tekstu. Zawiera informacje, dzięki którym da się daną pozycję zidentyfikować i odnaleźć. Kolejne pozycje umieszcza się w porządku alfabetycznym. Podczas pisania bibliografii pamiętaj o konsekwencji w stosowaniu zasad.
Co to jest bibliografia?
Bibliografia to uporządkowany według określonego kryterium spis książek, czasopism, artykułów, stron internetowych lub innych dokumentów. Zawiera informacje na temat autora, tytułu, roku i miejscu wydania każdej pozycji.
Bibliografia jest listą źródeł wykorzystanych w trakcie tworzenia tekstu. Możemy wśród nich wyróżnić bibliografię przedmiotową i podmiotową.
Bibliografię umieszcza się na końcu tekstu.
Jak napisać bibliografię?
W pisaniu bibliografii istotne jest trzymanie się określonych reguł i konsekwencja w ich stosowaniu.
Przykładowy opis: Olga Tokarczuk, Bieguni, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2007.
Wskazówki:
1. Kolejne źródła podawaj w porządku alfabetycznym, biorąc pod uwagę autora lub tytuł (jeśli nie ma autora).
2. Możesz uporządkować źródła bibliograficzne ze względy na kategorie.
3. Jeśli publikacja ma więcej niż jednego autora, to podaje się ich nazwiska w kolejności zgodnej z kartą tytułową.
4. Każdy opis bibliograficzny powinien kończyć się kropką.
5. Stosuj te same zasady w każdym opisie bibliograficznym.
Schemat bibliografii
Opis bibliograficzny powinien zawierać:
- informacja o autorze
Imię lub inicjał imienia umieść przed lub po nazwisku.
- tytuł
Tytuł piszemy kursywą po informacji o autorze. Jeśli pozycja ma podtytuł, to piszemy go po tytule. Tytuły czasopism umieszcza się w cudzysłowie.
- informacje o innych osobach biorących istotny udział w przygotowaniu publikacji
To np. redaktor naukowy, tłumacz, ilustrator.
- numer wydania
Zwykle nie oznacza się pierwszego numeru wydania.
- numer tomu lub części
Jeśli publikacja podzielona jest na tomy lub części, to podajemy ich oznaczenie – skrót „t.” (np. t.1 – oznacza tom pierwszy) lub skrót „cz.” (np. cz.2 – oznacza część druga).
W przypadku czasopism to może być: zeszyt („z.”), rocznik („R.”) lub numer („nr”).
- wydawca
Nazwę wydawcy pisze się przed miejscem i rokiem wydania – oznacza się go pełną nazwą (bez określeń typu „sp. z. o. o.”) lub przyjętym skrótem, np. PWN.
- miejsce i rok wydania
Rok wydania pisze się cyframi arabskimi bez skrótu na oznaczenie roku.
Komentarze