Przypis stanowi objaśnienie lub komentarz do tekstu głównego. Przypisy uporządkowane są w kolejności występowania odwołań w tekście. Podczas pisania przypisu pamiętaj o konsekwencji w jego zapisie i dokładnym wskazaniu źródła.
Co to jest przypis?
Przypis jest informacją o źródle, do którego odwołuje się tekst. Może stanowić również objaśnienie, komentarz czy uzupełnienie tekstu głównego. Dodawany jest przez autora, redaktora, wydawcę lub tłumacza.
Przypis umieszcza się go na dole strony, na końcu rozdziału lub na końcu całego tekstu.
Jak napisać przypis?
Podczas pisania przypisów zwróć uwagę na konsekwentne stosowanie zasad zapisu, miejsce odsyłacza i lokalizację źródła.
Przykładowy przypis: O. Tokarczuk, Bieguni, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2007, s. 101.
Wskazówki:
1. Odsyłacz do przypisu powinien znaleźć się przed kropką kończącą zdanie, do którego przypis się odnosi lub bezpośrednio po wyrazie czy części zdania, którego dotyczy.
2. W oznaczeniu autora wystarczy podać inicjał imienia i nazwisko.
3. Tytuł zapisz w cudzysłowie.
4. Jeśli odwołujesz się po raz kolejny do tej samej publikacji, nie musisz pisać powtórnie całej treści przypisu. Przy czym jeśli przynajmniej dwa przypisy występują po sobie bezpośrednio, to w drugim możesz napisać: „tamże + numer strony”, np. Tamże, s.5.
5. Wszystkie informacje podawaj zgodnie ze źródłem.
Schemat przypisu
Przypis do źródła, do którego odwołuje się tekst, składa się z następujących elementów:
- informacja o autorze,
- tytuł,
- wydawnictwo,
- miejsce i rok wydania,
- lokalizacja (numer strony).
Komentarze