Kategoria czasu pozwala określić moment mówienia w stosunku do momentu wykonywania czynności lub zaistnienia stanu, o których się mówi. To charakterystyczna cecha czasownika, który może przyjmować formy czasów.
Kategoria czasu
Czas jest kategorią fleksyjną czasownika. Oznacza to, że spośród wszystkich części mowy to właśnie czasownik przybiera formy czasów.
Kategoria czasu wyznacza relację między momentem mówienia a momentem wykonywania czynności lub zaistnienia stanu, czyli określa je w czasie. Relacja ta może przybiegać na trzy sposoby.
W związku z tym w języku polskim wyróżnia się następujące rodzaje czasów:
1) czas teraźniejszy,
2) czas przeszły,
3) czas przyszły.
Czas teraźniejszy
Czas teraźniejszy to forma odmiany oznaczająca czynności lub stany, które przebiegają równocześnie z mówieniem o nich, czyli teraz. Oznacza to, że w czasie teraźniejszym mówi się o czymś, co się właśnie dzieje, np.:
Czytam książkę.
Pada śnieg.
Oglądamy film.
Czas przeszły
Czas przeszły to forma odmiany oznaczająca czynności lub stany, które miały miejsce w przeszłości w stosunku do momentu mówienia o nich. Oznacza to, że w czasie przeszłym mówi się o czymś, co wydarzyło się wcześniej, np.:
Byłam wczoraj u lekarza.
Rano padał deszcz.
Spotkałam ją tydzień temu w kinie.
Czas przyszły
Czas przyszły to forma odmiany oznaczająca czynności lub stany, które będą miały miejsce w przyszłości. Oznacza to, że w czasie przyszłym mówi się o czymś, co dopiero nastąpi, np.:
Przyjdę do ciebie jutro.
W przyszłym tygodniu będę daleko stąd.
Za miesiąc będą już wakacje.
Komentarze