Odmiana przez liczby

Liczba to kategoria gramatyczna, która odnosi się do niektórych części mowy. Ma na celu wskazanie, czy przedmiot, osoba jest pojedynczą jednostką, czy występuje w większej ilości. Jeśli chcesz wiedzieć, jak wygląda odmiana przez liczby, zapoznaj się z poniższym artykułem.

Odmiana przez liczby

W języku polskim wyodrębnia się dwie liczby – pojedynczą i mnogą. Kategoria liczby służy do oznaczania obiektu i charakteryzuje wszystkie odmienne części mowy (rzeczowniki, przymiotniki, czasowniki, niektóre liczebniki i zaimki).

Liczba pojedyncza

Liczba pojedyncza (skrót: lp – najczęściej stosowany, lp., l. poj.) wskazuje na pojedynczość przedmiotu lub osoby. Warto wiedzieć, że niektóre wyrazy występują tylko w liczbie pojedynczej (singularia tantum). Wśród nich możemy wyróżnić m.in.

• imiona konkretnych osób, np. Sofokles;
• nazwy pojęć abstrakcyjnych, np. miłość, gniew;
• przedmioty niepoliczalne, np. szkło, miedź;
• nazwy geograficzne, np. Warszawa, Wisła;
• nazwy zbiorowe, np. młodzież, duchowieństwo.

Liczba mnoga

Liczba mnoga (skrót: lm – najczęściej stosowany, lm., l. mn.) wskazuje na mnogość przedmiotu lub osoby.

Jak już wiadomo, niektóre wyrazy występują tylko w liczbie pojedynczej. Podobnie jest w tym przypadku, ponieważ istnieją wyrazy, które z kolei występują wyłącznie w liczbie mnogiej (pluralia tantum). Zaliczamy do nich:

• niektóre rzeczowniki niepoliczalne, np. fusy, wnętrzności;
• nazwy geograficzne obejmujące duże obszary, np. Tatry;
• nazwy uroczystości lub obrzędów, np. andrzejki, chrzciny;
• przedmioty składające się z kilku części, ułożonych względem siebie symetrycznie, np. spodnie, skrzypce, drzwi.

Przykładowa odmiana przez liczby