Czy przed „a” należy postawić przecinek?
Odpowiedź na to pytanie uzależniona jest od funkcji, jaką pełni ono w zdaniu. W polszczyźnie „a” może być spójnikiem, partykułą, wykrzyknikiem, w formie „a-„ przedrostkiem, a także rzeczownikiem oznaczającym pierwszą literę alfabetu.
Reguły precyzujące używanie przecinka przed „a”
Przecinek przed „a” stawiamy, gdy:
1) "a" jest spójnikiem rozłącznym. Dotyczy to zarówno zdań pojedynczych, jak i złożonych (współrzędnych i podrzędnych);
Przykład:
Zdecydowaliśmy się kupić mieszkanie, a nie dom.
Pojechał samochodem, a nie autobusem.
Damian czeka na ciebie od 10 minut, a ty ciągle wybierasz ubranie.
Lubię jazdę na rowerze, a najbardziej strome podjazdy.
2) wprowadza dopowiedzenie lub wtrącenie;
Przykłady:
Dawno, dawno temu, kiedy w lasach mieszkały skrzaty, a trzeba wam wiedzieć, że takie czasy istniały, żyła sobie uboga sierotka.
Wiem, że zajmował się hodowlą węży, skorpionów, pająków, a nawet patyczaków.
Spójnik „a” często łączy się także z innymi spójnikami i zaimkami względnymi.
Przykłady: a choć, a gdy, a kiedy, a jeśli, a mianowicie, a ponieważ, a więc, a że. Przecinek stawiamy przed całym takim wyrażeniem.
Przykład:
Szedł szybkim krokiem, a gdy ktoś krzyknął na niego, nawet nie obrócił w jego stronę głowy.
Przecinka przed „a” nie stawiamy, gdy:
1) "a" tworzy konstrukcję „(po)między czymś a czymś”;
Przykłady:
Znaleźć się między Scyllą a Charybdą.
Wychodzę, nie będzie mnie między 15 a 18.
To kolor między zielenią a żółcią.
2) możemy wymienić je na „i”, a zdanie nie straci sensu;
Przykład:
To było długie a ciepłe lato. (To było długie i ciepłe lato).
3) wchodzi w skład konstrukcji o charakterze porównawczym;
Przykład:
Książka a film — szkice o współczesnych adaptacjach lektur.
4) łączy dwie identyczne formy, by podkreślić przekazywaną informację;
Przykład:
O jej piosenkach można by mówić a mówić. Lepiej posłuchać.
Komentarze