Rymy to takie same lub podobne układy brzmieniowe, występujące zazwyczaj na końcach poszczególnych wersów w utworach poetyckich.
Rodzaje rymów
Rymy możemy podzielić m.in. ze względu na akcent. Do tej grupy należą rymy:
- dokładne (pełne) – charakteryzują się całkowitą zgodnością brzmieniową końcowych części wyrazów, np. szycia – mycia;
- niedokładne – mają one tylko przybliżoną zgodność, w przeciwieństwie do rymów dokładnych, np. tabuny – tłumy;
- żeńskie (paroksytoniczne) – zgodność dotyczy przedostatniej sylaby, np. przegroda – zagroda;
- męskie (oksytoniczne) – zgodność dotyczy tylko ostatniej sylaby wyrazu, np. lew – zew;
- daktyliczne (proparoksytoniczne) – zgodność dotyczy trzeciej sylaby od końca (tego typu rymy są rzadko spotykane w języku polskim), np. chodziłbyś – zrobiłbyś;
- bogate – charakteryzują się nagromadzeniem współbrzmień, np. częściom – pięściom;
- ubogie – nie posiadają wielu współbrzmień, np. te – swe.
Rymy możemy również podzielić ze względu na ich układ w wierszu:
- początkowe – występują na początku wersu;
- końcowe – występują na końcu wersu;
- wewnętrzne – obejmują wyrazy wewnątrz wersu;
- okalające – obejmują dwa elementy kończące początkowy i końcowy wers;
- przeplatane – rymujące się słowa występują w co drugim wersie.
Ostatni podział dotyczy względów gramatycznych:
- rymy gramatyczne – współbrzmienie wynika z identycznych końcówek gramatycznych, np. miałem – spałem;
- rymy niegramatyczne – wyrazy mające różną formę gramatyczną (różniące się np. przypadkiem, osobą), np. źle – mgle.
Komentarze