Zdanie pojedyncze to - mówiąc najprościej - wypowiedzenie, które zawiera tylko jedno orzeczenie. Składa się ze wspomnianego orzeczenia i podmiotu, które tworzą związek główny. Zdanie pojedyncze może też zawierać inne części zdania (przydawkę, dopełnienie lub okolicznik), przekazujące więcej informacji oraz dookreślające zawarte w nim treści.
Podział zdań pojedynczych
Zdania pojedyncze dzielimy na:
- zdania nierozwinięte - posiadają tylko podmiot i orzeczenie, np. Dziewczynka śpiewa;
- zdania rozwinięte - składają się z podmiotu, orzeczenia oraz innych części zdania, np. Mała dziewczynka ślicznie śpiewa.
Związki wyrazowe w zdaniu pojedynczym
Mimo że zdania pojedyncze są prostymi, łatwymi w odbiorze konstrukcjami, to w ich obrębie zachodzą różne relacje wyrazowe, które nazywamy związkami wyrazowymi.
Związek wyrazowy składa się z wyrazów łączących się ze sobą w stosunku współrzędnym (wyrazy nie określają się nawzajem) lub w stosunku nadrzędno-podrzędnym - wówczas możemy mówić o związku zgody, rządu i przynależności.
Związek zgody - wyraz określający (podrzędny) jest dostosowywany do formy gramatycznej (rodzaju, liczby i przypadku) wyrazu określanego (nadrzędnego). Zachodzi między rzeczownikami a określającymi je wyrazami (przymiotnikami lub liczebnikami).
Przykłady: miłe dziecko, czarny kot, duży chłopiec, śliczna dziewczynka
Związek rządu - wyraz nadrzędny ma ustaloną postać bez względu na formę wyrazu podrzędnego. Związkiem rządu w języku polskim jest związek główny, czyli połączenie podmiotu z orzeczeniem. Związek rządu może zachodzić również między rzeczownikami, gdy jeden określa własność drugiego, np. zeszyt ucznia.
Przykład: słuchać/słuchając/słuchałam/słuchaliśmy muzyki
Związek przynależności - w tym przypadku wyraz podrzędny jest wyrazem nieodmiennym, dlatego nie przybiera formy wyrazu nadrzędnego (zazwyczaj czasownika).
Przykłady: czytam biegle, śpiewam głośno, stał blisko
Komentarze