Poprawnym zapisem jest bęben.
Bęben w podstawowym znaczeniu oznacza perkusyjny instrument muzyczny, w kształcie walca, zaś w potocznym rozumieniu to także duży brzuch lub małe dziecko.
O bębnie mówił już Aleksander Brückner w Słowniku etymologicznym języka polskiego wydanego w 1927 roku. Oznacza to, że zapis z użyciem ę ma znaczenie historyczne.
Niepoprawny zapis bemben wynika z rozbieżności między wymową a pisownią, ponieważ samogłoska ę traci swą nosowość na rzecz em, które jest łatwiejsze do artykulacji.
Przykłady:
Grał na garnku, niczym na bębnie, a grzechotkę zastąpiła tuba wypełniona nasionami.
W instrukcji napisano, by bęben pralki wypełniać częściowo.
Członkiem orkiestry grającym na bębnie jest dobosz.
Komentarze