Obie formy są poprawne.
Wyrazy „cudy” i „cuda” są formami mianownika liczby mnogiej rzeczownika „cud”. Przy czym forma „cudy” jest nieco rzadsza.
Cud to niezwykłe zjawisko, które tłumaczy się jako wynik działania Boga, a także szczęśliwy, nieoczekiwany zbieg okoliczności. Również coś pięknego, budzącego podziw.
Cud w znaczeniu "cudactwa, dziwactwa" wymaga jednak formy „cuda”, która w tym przypadku jest jedyną poprawną.
Przykłady użycia:
Jezus czynił na Ziemi różne cudy.
Regularne ćwiczenia i odpowiednia dieta mogą zdziałać cuda.
To drzewa to prawdziwe cudy natury.
Ciągle robił sobie nowy tatuaż, istne cuda wyczyniał ze swoim ciałem.
Komentarze