Rzeczownik druh zapisywany jest z użyciem h.
Druh to członek organizacji harcerskiej. Niegdyś tego określenia używało się w stosunku do człowieka życzliwego, przyjaciela, powiernika, towarzysza.
Druh pochodzi od prasłowiańskiego drug, które występowało w tym samym znaczeniu co dziś. W miarę rozwoju języka polskiego ukształtowała się forma druch, jednak zapis z użyciem h przywędrował do Polski ze wschodu (pod wpływem wymowy ukraińskiej). Według obecnych reguł ortograficznych jest to wyraz zaliczany do wyjątków, a więc należy zapamiętać jego pisownię.
Przykłady:
Stary druh opowiadał młodzikom i ochotniczkom historię polskiego harcerstwa.
Druh Michał otrzymał odznakę Przyjaciela Przyrody.
Rozmowa z moim druhem przyniosła mi wielką ulgę.
Komentarze