Rzeczownik dzięki zapisywany jest z użyciem ę.
Dzięki występuje w mianowniku i bierniku jako potoczne podziękowanie komuś za coś. Jest to także przyimek łączący się z rzeczownikiem w celowniku, tworząc wyrażenie przyczyny czegoś, np. dzięki Tobie.
Jedyną poprawną pisownią jest dzięki. Aleksander Brückner, polski historyk literatury i kultury polskiej, zwraca uwagę na to, iż w żadnym innym języku słowiański nigdy nie pojawiła się zbitka głosek ię, a więc należy przyjąć, że Polacy w miarę rozwoju języka, sami wykształcili tę głoskę. Przyjmuje się, że wyrazy uwarunkowane historycznie, zwykle pozostają w niezmienionej formie.
Niepoprawny zapis przez n wynika z wymowy i uproszczeń fonetycznych.
Przykłady:
Serdeczne dzięki za pomoc panie Kowalski!
Dzięki Bogu, nic im się nie stało!
Dzięki bardzo dobremu świadectwu, dostał się do wymarzonej szkoły.
Komentarze