Poprawna forma to „harmonii”.
Forma „harmonii” to forma dopełniacza, celownika i miejscownika liczby pojedynczej rzeczownika rodzaju żeńskiego „harmonia”.
Wyrazy zakończone na -ia występujące po n w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku liczby pojedynczej przyjmują końcówkę -nii, jeśli ich zakończenie w mianowniku wymawiamy jako -ńja, np. ironii, linii, opinii.
Przykłady użycia:
W naszym domu nigdy nie brakowało miłości i harmonii.
Żyła w harmonii z otaczającą ją przyrodą.
To była muzyka pełna harmonii.
Komentarze