Poprawny zapis rzeczownika to homar.
Homar jest skorupiakiem przypominającym raka, jednak znacznie od niego większym i z charakterystycznymi dużymi szczypcami. Jest uważany za smakołyk szczególnie w kuchni śródziemnomorskiej.
Nazwa homar wywodzi się z języka łacińskiego (łac. homarus). Słownik wyrazów obcych podaje także formę przejętą od francuskiego „homard”. Oba zapożyczenia pisane są przez h, stąd i w polszczyźnie poprawny zapis to homar.
Przykłady:
Homar nazywany jest królem skorupiaków.
Z owoców morza najbardziej lubię homary.
Kucharz przyrządza homara na elegancką kolację dla gości.
Komentarze