Poprawna forma to “immanentny”.
Tę pisownię wyjaśnia pochodzenie przymiotnika od łacińskiego wyrazu immanens, immamentis, czyli zostający w czymś.
"Immanentny" określa coś będące w czymś, będące stałą i nierozerwalną częścią czegoś, której istnienie nie wynika z działania czynnika zewnętrznego.
Przykłady:
Ta powieść w immanentny sposób wiąże się z doświadczeniem jej autora.
Mitochondrium to immanentny element komórki roślinnej.
Przeistoczenie jest immanentną częścią mszy świętej.
Błąd w zapisie przymiotnika “immanentny” wynika najprawdopodobniej z niedbałej lub niepoprawnej wymowy tego wyrazu.
Komentarze