Słownik ortograficzny za jedyną poprawną formę podaje odmianę "kisielu", chociaż morfologicznie odmiana bez głoski e byłaby możliwa i bynajmniej nie brzmiałaby nienaturalnie.
Słowo to ma długą tradycję – było znane już w XVI wieku, a w polszczyźnie zostało zapożyczone ze Wschodu, gdzie odmieniało się właśnie z zachowaniem tematycznego e. Na przestrzeni wieków zmieniło się również jego znaczenie. Dawniej kisielem określano galaretę przygotowaną z owsa i mąki ziemniaczanej specjalnie na Boże Narodzenie lub inne ważne święta.
Przykłady:
Babcia upiekła moje ulubione ciasto z kisielem truskawkowym.
Zastałem go przy biurku z kisielem w kubku.
Deser na bazie kisielu domowej roboty.
Komentarze