Obie formy są poprawne. Słowa mają inne znaczenia. Ich użycie zależy więc od kontekstu.
Wyraz „klauzula” to zastrzeżenie lub warunek w dokumencie prawnym.
Wyraz „klauzura” to zaś część regulaminu klasztornego ograniczająca kontakty zakonników z osobami spoza klasztoru. To także część klasztoru niedostępna dla osób z zewnątrz.
Przykłady użycia:
Wyrok opatrzony był klauzulą natychmiastowej wykonalności.
Traktat zawierał tajną klauzulę.
Mój brat wstąpił do zakonu o surowej klauzurze.
Komentarze