Jak piszemy: materialno-prawny czy materialnoprawny?

materialno-prawny odnosi się do czegoś, co jest materialne i prawne

Zależy od kontekstu

materialnoprawny pochodzi od wyrażenia prawo materialne

Zależy od kontekstu

Przymiotnik "materialnoprawny" składa się z dwóch członów słowotwórczych: "materialny" i "prawny". O tym, czy zapiszemy je razem, czy z łącznikiem, decyduje kontekst wypowiedzi, choć istotna może się także okazać wiedza z zakresu prawa. 

 

Przymiotniki złożone z dwóch członów nierównorzędnych znaczeniowo zapisujemy łącznie jako jeden wyraz. Pisownię "materialnoprawny" zastosujemy zatem na określenie czegoś, co odnosi się do prawa materialnego.  

 

Przykłady:

 

Sędzia musi wziąć pod uwagę materialnoprawny aspekt wykroczenia. 

 

Przymiotniki złożone z dwóch członów równorzędnych znaczeniowo zapisujemy z łącznikiem. Pisownię "materialno-prawny" zastosujemy zatem na określenie czegoś, co odnosi się jednocześnie do zagadnień materialnych i prawnych. 

 

Przykłady: 

 

Umowa arbitrażowa ma charakter materialno-prawny. 

 

Komentarze