Przymiotnik "materialnoprawny" składa się z dwóch członów słowotwórczych: "materialny" i "prawny". O tym, czy zapiszemy je razem, czy z łącznikiem, decyduje kontekst wypowiedzi, choć istotna może się także okazać wiedza z zakresu prawa.
Przymiotniki złożone z dwóch członów nierównorzędnych znaczeniowo zapisujemy łącznie jako jeden wyraz. Pisownię "materialnoprawny" zastosujemy zatem na określenie czegoś, co odnosi się do prawa materialnego.
Przykłady:
Sędzia musi wziąć pod uwagę materialnoprawny aspekt wykroczenia.
Przymiotniki złożone z dwóch członów równorzędnych znaczeniowo zapisujemy z łącznikiem. Pisownię "materialno-prawny" zastosujemy zatem na określenie czegoś, co odnosi się jednocześnie do zagadnień materialnych i prawnych.
Przykłady:
Umowa arbitrażowa ma charakter materialno-prawny.
Komentarze