Na czczo zapisujemy zawsze rozłącznie.
Na czczo – bez jedzenia i picia od rana; o pustym żołądku.
Wyrażenie pochodzi od staropolskiego „czczość" – głód lub czczy (pusty lub próżny). Natomiast sformułowanie („być”) na czczo najpewniej wywodzi się z grupy języków słowiańskich, gdzie pojawia się słoweńskie na teszcze, czy serbskie na szte srca oraz czeskie nasze czczyca. Na czczo należy do wyrażeń przyimkowych, które zawsze zapisujemy osobno.
Przykłady:
Przed badaniem lekarz zalecił być na czczo.
Krew można pobrać tylko wtedy, gdy pacjent jest na czczo.
Biegając na czczo szybciej spala się tłuszcz.
Komentarze