Poprawną formą jest pisownia łączna.
Nicnierobienie, czyli nierobienie niczego, zajmowanie się niczym, niewykonywanie żadnej czynności, bezczynność, próżnowanie.
Nicnierobienie to połączenie zaimka „nic” z zaprzeczonym rzeczownikiem pochodzącym od czasownika, czyli „nierobienie”. W takim zestawieniu pisownia zawsze będzie łączna.
Przykłady:
Przydałoby mi się kilka dni nicnierobienia.
Moją pracą jest nicnierobienie.
Wakacje to czas odpoczynku i nicnierobienia.
Komentarze