Obie formy są poprawne. Ich użycie zależy od kontekstu wypowiedzi.
Forma „niegłupie” to zaprzeczona forma przymiotnika „głupi” – forma rodzaju żeńskiego liczby mnogiej (np. niegłupie dziewczyny), forma rodzaju męskiego liczby mnogiej (np. niegłupie pomysły) i forma rodzaju nijakiego liczby pojedynczej (np.
niegłupie dziecko).
Partykułę „nie” pisze się łącznie z przymiotnikami w stopniu równym, np. nieładny, niedobre, nienaturalna.
W formie „nie głupie” partykuła „nie” może nie tylko stanowić zaprzeczenie, ale również wprowadzać przeciwstawienie – w takich przypadkach uzasadniona jest pisownia rozdzielna (np. nie ładny, ale brzydki). Stosuje się ją również gdy partykuła
„nie” występuje po przysłówkach „bynajmniej” i „wcale” (np. bynajmniej nie głupi), a także kiedy zestawia się ze sobą dwie cechy, akcentując jedną z nich (np. szczupła, ale nie chuda).
Przykłady użycia:
Muszę przyznać, że twoje pomysły są niegłupie, obawiam się tylko, że trudno je będzie wcielić w życie.
Te dziewczyny były trochę ograniczone, ale bynajmniej nie głupie.
Komentarze