Poprawna forma to „niepokoić”.
Czasownik „niepokoić” oznacza: wzbudzać niepokój, przeszkadzać komuś, nękać kogoś.
Błędna forma „nie pokoić” może wynikać ze skojarzenia z zasadą mówiącą, że nie z czasownikami piszemy osobno. W omawianym przypadku mamy jednak do czynienia z czasownikiem, w którym nie stanowi jego integralną część.
Przykłady użycia:
Przepraszam, nie chciałam cię niepokoić.
Długo nie wracałeś, zaczęłam się niepokoić.
Mieszkańców osiedla zaczyna niepokoić seria włamań i brutalnych pobić.
Komentarze