Poprawna forma to „nie potrzeba”.
Z wyrazami o znaczeniu czasownikowym (takim jest wyraz „potrzeba”, a także m.in. „trzeba”, „warto”, „brak”, „można”; wyjątek stanowi wyraz „niepodobna” pisany łącznie) partykułę „nie” jako wykładnik zaprzeczenia piszemy rozdzielnie – nie potrzeba.
Przykłady użycia:
Nie wymagam wiele, nic więcej mi już nie potrzeba.
Czasami wcale nie potrzeba słów, żeby wyrazić najważniejsze.
Z podanych informacji wynika, że nie potrzeba składać w tym celu wniosku.
Komentarze