Poprawny zapis to "nie wiadomo" (pisownia rozłączna).
Zasada głosi, że partykułę "nie" stanowiącą wykładnik zaprzeczenia z wyrazami typu: brak, wiadomo, wolno, warto itp., zapisujemy osobno.
Przykłady:
Nie wiadomo, dlaczego dach hali się zawalił.
Jeśli szukasz winnego, to nie wiadomo, kto za tym stoi.
Nie wiadomo, co czeka nas w przyszłości.
Komentarze