Obie formy są poprawne. Słowa mają inne znaczenia. Ich użycie zależy więc od kontekstu.
Rzeczownik „opatrzność” oznacza: nieustanna opieka boska, działanie Boga, który otacza świat opieką. To także los, przeznaczenie, siła wyższa.
Rzeczownik „opaczność” oznacza: mylność, przewrotność; dotyczy wyrazy „opacznie” (na opak, robiony/robiący coś inaczej niż trzeba).
Przykłady użycia:
Obca jej była wiara w opatrzność.
Jestem spokojny, bo wiem, że zawsze mogę liczyć na Bożą opatrzność.
Opaczność twojego rozumowania jest dla mnie nie do pojęcia.
Komentarze