Poprawna forma to "ożeż".
“Ożeż” składa się z wykrzyknienia o oraz dwóch partykuł emfatycznych -że i -ż (nadają one poprzedzającemu je wyrazowi emocjonalne zabarwienie). Partykuły te zapisujemy łącznie z wykrzyknieniem o, tak samo jak z czasownikami (np. chodźże, zróbże) i zaimkami pytajnymi (np. gdzież, kiedyż).
Po wyrazie "ożeż" najczęściej pojawiają się zaimek “ty” oraz wykrzyknik.
Przykłady:
Ożeż ty, ale mnie zaskoczyłeś!
Ożeż ty, tego się nie spodziewałam!
Pisownia wyrazu ożeż sprawia spory problem nawet filologom polskim.
Komentarze