Jak piszemy: parafraza czy peryfraza

parafraza

Zależy od kontekstu

peryfraza

Zależy od kontekstu

Zależnie od kontekstu obie formy mogą być poprawne.

Parafraza jest środkiem stylistycznym polegającym na omówieniu oryginalnego tekstu lub wypowiedzi z zachowaniem sensu wypowiedzi. Może być to zarówno dosłowne tłumaczenie, jak i swobodna modyfikacja, np.: gość w dom, cukier do szafy (w oryginale ...Bóg w dom).

UWAGA: W wypowiedziach parafrazy pojawiają się także jako sformułowanie tego samego zdania w inny sposób, np. Zanim weźmiesz tabletkę przeczytaj ulotkę lub zapytaj lekarza czy w aptece, bo możesz zrobić sobie krzywdę (w oryginale: Przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu). Także zdanie zawierające frazy takie jak: „Chcesz powiedzieć, że…”, „Rozumiem, że…”, „Masz na myśli, że…” czy pytania kończące się „...czy tak?” lub „...czyż nie?” również są parafrazami.

Przykłady:

Parafrazując Twoje słowa, mówiąc, że nie pracujesz, masz na myśli, że jesteś bezrobotnym?
Parafrazą znanego przysłowia: Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie jest: Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubańczykom.

Peryfraza to omówienie, czyli zastąpienie jednego słowa (lub wyrażenia) innymi słowami, jego opisem lub metaforą, np.: Kraj Kwitnącej Wiśni – Japonia.

UWAGA: Specyficznym przykładem peryfrazy jest eufemizm, czyli taki zabieg stylistyczny, w którym stosuje się omówienie, aby osłabić wymowę wypowiedzi lub ukryć właściwy jej sens, np.: mieć lepkie ręce – kraść, gumowe ucho – donosiciel.

Przykłady:

Peryfrazą śmierci jest przenieść się na łono Abrahama (umrzeć).
Peryfrazą żyć w Polsce jest żyć w kraju nad Wisłą.

Komentarze