Zarówno pointa, jak i puenta są poprawne, ponieważ są to formy wariantywne.
Pointa (puenta) to myśl kończąca wypowiedź lub utwór literacki, podsumowanie, zakończenie jakiegoś procesu lub sprawy o szczególnym charakterze, np.: Cykl spotkań ze specjalistami w dziedzinie kardiochirurgii, których pointą (puentą) była nowa technika przepu serca.
Pointa (puenta) jest wyrazem zapożyczonym z języka francuskiego. (fr. point – kropka). W polszczyźnie poprawne są obie formy - przejęta z francuszczyzny pointa oraz fonetyczna puenta.
Przykłady:
Pointą (puentą) wiersza jest zalecenie, aby naśladować szlachetne poczynania bohatera.
Pointą (puentą) jego wypowiedzi była konieczność porozumienia.
Koniec wykładu podsumował krótką pointą (puentą).
Komentarze