Poprawny zapis tego czasownika to puka.
Puka to czasownik w 3 osobie liczby pojedynczej od „pukać” lub „puknąć”. Pukać, czyli uderzając czymś w coś spowodować odgłos, stukać.
„Puknąć” i „puk” po raz pierwszy w takiej formie pojawiło się w Słowniku Ilustrowanym Języka Polskiego Michała Arcta w 1916 roku. Według zasad ortograficznych u pisane jest zawsze wtedy, gdy nie jest oznaczone przez ó (wymienne lub niewymienne).
Przykłady:
Ktoś puka. Czy mógłbyś otworzyć drzwi?
Trzy razy puka przed wejściem.
Jestem przesądna, bo pukam w niemalowane.
Komentarze