Jak piszemy: przekonujący czy przekonywujący?

Jest dużo książek, w których używa się formy „przekonywujący”. Podobnie powszechnie używa się tej formy w mowie. To słowo znaczy mniej wiecej tyle co „przekonujący”, chociąż to są dwie różne konstrukcje gramatyczne! Forma „-ywujący” jest to forma gramatyczna specyficzna dla języtylka polskiego, która tworzy znaczeniowo formę „ciągłą” od czasownika dokonanego, tzn. oznacza czynność powtarzającą się ale w formie dokonanej każdorazowo. Forma ta ma swoją specyficzną odmianę: np. w trzeciej osobie liczby mnogiej jest „przekonywują” a nie „przekonywają”, stąd imiesłów jest poprawnie „przekonywująco”, a nie „przekonywająco”, jak twierdzą niektórzy językoznawcy od języka polskiego. Zgadzam się, że w przypadku czasownika „przekonać” jego imiesłów „przkonujący” ma mniej więcej ten sam sens co w formie ciągłej „przekonywujący”, dlatego też ta pierwsza forma wypiera drugą jako prostszą (poza tym używając tę formę, nie narażamy się na krytykę niepoprawności). Ale weźmy czasownik „opanować”, Jego formą ciągłą jest „opanowywać”, a stąd imiesłów jest „opanowując”, a nie „opanowając” – chyba żaden Polak tak by nie powiedział. Zatem nie należy też mówić „przekonywając”. Podobnie mówimy „odbudowując”, a nie „odbudowając”. Często proponęci formy „przekonywająco” przytaczaję jako kontrargument czasowink „zmywać”. Istotnie formą poprawną jest tu „zmywając” a nie „zmywując”. Wytłumaczeniem tego jest, że końcówka „-ywać” tworzy tutaj właściwie temat tego wyrazu a nie konstrukcję formy ciągłej – tak to się przynajmniej odczuwa ze względu na krótkość tematu domniemanego „zmy”. Podobnie jest ze słowem „bywać”. Oczywiście, język polski jest wystarczająco skomplikowany, żeby tworzyć wyjątki, co nie zaprzecza prawdziwości reguł podanych powyżej.