Obie formy są poprawne. Różna końcówka dopełniacza liczby pojedynczej niesie różnicę znaczenia. Użycie słów zależy więc od kontekstu.
Forma „przypadku” to forma dopełniacza liczby pojedynczej rzeczownika rodzaju męskiego „przypadek” w znaczeniu „nieprzewidziane zdarzenie, zjawisko; pojedyncze zdarzenie; jedna z postaci choroby”.
Forma „przypadka” to forma dopełniacza liczby pojedynczej rzeczownika rodzaju męskiego „przypadek” w znaczeniu „kategoria gramatyczna określająca składniową funkcję rzeczownika, przymiotnika, zaimków, liczebników oraz imiesłowów odmiennych”.
Przykłady użycia:
To była wyłącznie sprawa przypadku.
Lekarz powiedział mi, że nie widział jeszcze tak ciężkiego przypadku.
To nie jest właściwa forma przypadka.
Komentarze