Rzeczownik ten zapisujemy z użyciem samogłoski nosowej ę – ręka.
Zasada głosi, że cząstkę -ę- zapisujemy wówczas, gdy stoi ona bezpośrednio przed głoską z grupy zwarto-szczelinowych (np. p, b, d, t, k, g) oraz gdy w odmianie wyrazu dochodzi do wymiany między ę a ą. W tym wypadku mamy do czynienia z wymianą ręka:rąk (w miejscowniku).
Przykłady:
Złap mnie za rękę, może pójdziemy trochę szybciej.
Zdobędę się na odwagę i poproszę ją o rękę.
Dotknij swojej ręki i oceń jaką masz temperaturę.
Komentarze