Obie formy są poprawne, ale ich użycie zależy od kontekstu.
Wyrażenia, w których jeden człon jest przysłówkiem, a drugi imiesłowem odmiennym lub przymiotnikiem określanym przez ten wyraz, uznaje się za zestawienia i pisze rozdzielnie, np. "równo brzmiący", czyli wydający idealne brzmienie. Jednak niektóre z tego typu wyrażeń scaliły się, dlatego są pisane łącznie - stanowią one o trwałej właściwości danego obiektu, np. "równobrzmiący", czyli o identycznej treści lub brzmieniu.
Przykłady użycia:
Te gitary są równo brzmiące.
W języku polskim mamy wiele równobrzmiących wyrazów.
Komentarze