Zależnie od kontekstu poprawne mogą być obie formy.
Rzyć, a dokładnie rzić jest wyrazem regionalnym, występującym szczególnie w gwarze śląskiej. Oznacza tyłek, pupę.
Wyraz ten pochodzi od prasłowiańskiego rit o tym samym znaczeniu.
Przykłady:
Kopyrtnył i rzyć se potrzaskoł i że przez tydziń na nij sidzieć ni mógł.
„A cóż widzę u ciebie: / rzyć w popiele, a myśl w niebie?” (Mikołaj Rej - „Źwierciadło albo Kstałt, w którym każdy stan snadnie się może swym sprawam, jako we źwierciedle, przypatrzyć” 1567-1568).
Natomiast żyć występuje w znaczeniu istnieć, egzystować, przebywać lub mieszkać. Podobnie jak rzyć, słowo to swą etymologię ma w staropolszczyźnie, w czasowniku žiti. A więc w tym kontekście poprawną formę z użyciem ż zapisujemy ze względów historycznych.
Przykłady:
Kto by chciał we zdrowiu jako młody do śmierci żyć, potrzeba mu zawczasu umieć starym być (przysłowie polskie).
Chciałbym żyć jak kot! Tylko spać i jeść, nic więcej!
Komentarze