Poprawną formą jest ulec.
Ulec jest czasownikiem dokonanym od „ulegać", czyli zostać pokonanym, ustąpić komuś lub czemuś oraz być pod wpływem czegoś.
Błędna forma uledz wynika z udźwięcznienia na końcu wyrazu.
UWAGA: Ulec łączy się tylko z rzeczownikami nacechowanymi negatywnie, np. przemoc, pokusa. Niepoprawne konstrukcje, takie jak ulec poprawie (ulec to ruch w górę, zaś poprawie – w górę) są wynikiem nadużycia w połączeniu rzeczownika utworzonego od czasownika (lepiej jest więc napisać: poprawić się).
Przykłady:
Nasz zawodnik musiał ulec przeciwnikowi, który był znacznie szybszy.
Nie dało się nie ulec jego urokowi.
Ulec namowom to także brak asertywności.
Komentarze