Poprawną formą rzeczownika wahacz jest zapis z użyciem h.
Wahacz to dźwignia poruszająca się ruchem wahadłowym, wykorzystywana w maszynach wiertniczych i pojazdach mechanicznych oraz element zawieszenia kół samochodu.
Wahacz swoją nazwę bierze od ruchu jakim się porusza, czyli od wahania. Wyraz pochodzi najprawdopodobniej od czeskiego váhat oznaczającego wahać się. Jednak najczęściej przy wymianie czasownika wahać podaje się wagę. Wahać, bo: waga uzasadnione jest staropolskim „wagować się”, czyli wahać się. Zatem wahacz również będzie zawierał oboczność h:g.
Przykłady:
Zdaniem mechanika do naprawy jest wahacz.
Główną częścią zawieszenia w samochodzie jest wahacz.
Zadaniem wahacza w pojeździe jest tłumienie drgań.
Komentarze