Czasownik “wziąć” w 1. osobie liczby pojedynczej czasu przyszłego ma formę “wezmę”. Potwierdzenie tego znajdujemy m.in. w Słowniku języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego.
Wyraz “wziąć” powstał z przedrostka “wz-” i czasownika “-jąć”, czyli brać. Z tego powodu odmieniamy go przez osoby tak jak czasowniki zakończone na “-jąć”, np. przyjąć, wyjąć, nie zaś “-iąć”, np. giąć, ciąć, na co wskazywałaby współczesna forma czasownika.
Przykłady:
Wezmę urlop i pojedziemy nad morze, co ty na to?
Zaraz przyjdę, tylko wezmę torebkę.
W październiku wezmę ślub.
Komentarze