Poprawna forma to „znamię”.
Forma „znamię” to forma mianownika liczby pojedynczej rzeczownika rodzaju nijakiego.
Występująca niekiedy błędna forma mianownika „znamiono” może wynikać ze skojarzenia z formami przypadków zależnych, w których temat ulega rozszerzeniu (np. znamienia, znamieniem, znamieniu).
Znamię to plamka lub wypukłość na skórze; cecha wyróżniająca czegoś, oznaka, symptom; górna część słupka kwiatowego.
Przykłady użycia:
Miała na czole duże brązowe znamię.
Jego zdaniem płytkie relacje międzyludzkie to znamię współczesnego świata.
Od urodzenia mam znamię na plecach.
Komentarze