Rzeczownik łeb zapisywany jest z użyciem b.
Łeb to głowa zwierzęcia lub potoczne określenie ludzkiej głowy oraz człowieka ocenianego przez wzgląd na jego umysłowość (zdolny, mądry, sprytny). Rzadziej łba używa się także w kontekście jednostki (np. od łba – od osoby).
Błędna pisownia z użyciem p jest najprawdopodobniej wynikiem analogii do zdrobnienia łepek, np. gęsi, szpilki czy gwoździa oraz wymowy, gdzie słyszalne jest p. Aby nie popełnić błędu, polecam odmienić łeb przez przypadki, gdzie wyraźnie widać, że oboczność b:p nie istnieje, np.: łba, łbu, itd.
Przykłady:
Zawodnicy idą łeb w łeb, nie wiadomo, który z nich zwycięży.
On to ma łeb do przedmiotów ścisłych. Matematyka to jego konik.
Fachowcy nie robią po łebkach.
Komentarze