Rzeczownik wierzchołek zapisywany jest z użyciem rz.
Wierzchołek to najwyżej położona część czegoś lub powierzchnia czegoś. W geometrii wierzchołkiem nazywany jest punkt, w którym spotykają się dwie proste tworząc kąt.
Pisownię przez rz wyjaśnia etymologia wyrazu. Staropolski vrch dał początek znanemu dziś jeszcze w gwarach wierchowi, oznaczającego szczyt góry. Pochodzenie wyraźnie ukazuje rz wymienne i oboczność rz:r (wierzch, bo: wierch).
Przykłady:
To tylko wierzchołek góry lodowej.
Na wierzchołku tej góry znajduje się punkt widokowy.
Z wierzchołka lepiej się patrzy na otaczający krajobraz.
Komentarze